نام کتاب: سه سال در ایران
نویسنده: کنت آرتور دو گوبینو
برای خواندن کتاب سه سال در ایران باید صبور و واقع‌بین باشید و تعصب را هم کنار بگذارید. کنت دو گوبینو با احدی شوخی ندارد و همه‌ی دریافت‌های خودش از سه سال زندگی میان ایرانیان و حشر و نشر داشتن با آنان را تمام و کمال و در عین صداقت، روی کاغذ جاری ساخته و ملت‌مان را بدون غرض و البته ارفاق، نقد کرده است. این‌که چقدر با او موافق یا مخالف هستید، به شخص شما باز می‌گردد؛ اما نکته‌ی مهم این است که شما نمی‌تواند نکته‌سنجی و نگاه تیزبین کنت را در دل تحسین نکنید و به این نیندیشید که بعد از گذشت یک قرن از نقدی که او بر ما داشته، چرا هنوز ما بسیاری از خصوصیات بدمان، چون دورویی، توسل به خرافات، رشوه گرفتن، تنبلی و مبتکر نبودن را حفظ کرده‌ایم و در کمال تأسف برخی خوبی‌های‌مان چون دانستن تاریخ کشورمان و صداقت داشتن در کسب را از یاد برده‌ایم
ايرانيان ساعت تعيين نمى كنند. مى گويند
عصر مى آيم و گاه ميزبان را از ساعت
۳ تا ۸ منتظر مى گذارند. لندور انگلیسی
که در اوایل قرن بیستم از ایران بازدید
داشته در خاطراتش می نویسد: در هیچ
جای جهان مثل ایران وقت بی ارزش
نیست. ایرانی باید فرصت داشته باشد
تا در کاری فکر کند.
▪️خلاصه آنکه اگر در سراسر هستی،
وقت طلاست، در ایران عجله و تعیین
وقت کار شیطان است و چو فردا
شود فکر فردا کنیم!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر