aسرد و نیمه جونم تو دل خزونم
شاخه ای تکیده بی گلدونم
ساکتم و خاموش با دلی سیاه پوش
آواره ی دنیا خونه به دوش
نه یاری نه یه غمخواری
موندم با این زخمه کاری
آزرده پشت پا خورده
موندم با دلی افسرده موندم با دلی افسرده
بی سایه بونم بی باغبونم من بی دلی مجنونم
بی آسمونم هی سرگردونم
من ابری بی بارونم
نه دلی نه دلسوز با یه غم جانسوز
دیروزمون اینه وای از امروز
من سفیر دردم پاییزم و زردم
وسط یه آتیش اما سردم
نه یاری نه یه غمخواری
موندم با این زخمه کاری
آزرده پشت پا خورده
موندم با دلی افسرده
موندم با دلی افسرده
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر