سر هر هیچ و پوچ میرن و راهو کج میکنن
بین این آدما نمون
به هر طرف نگاه کنی نمیبینی آأم صاف و ساده
چه بشکنی چه بگذری میبینی پشت سرت حرف زیاده
بین این آدما نمون، نه نمون ، نه نمون
یه ساحلم یه ساحلی طوفانی و بهم زده
شبیه اون پرنده ای که آشیونه از دست داده
میخوام بشم مسافری که دل نمیده به هر کجا
میخوام برم دور شم هرکجا شد و ناکجا، ناکجا
هرچقدر سخت باشه پا میشم
من از این غصه رها میشم
دلمو دیگه سنگ میکنم مثل یه آتیشم
با چش بسته پرواز میکنم
درای بسته رو باز میکنم
غرق آسمون میشم ستاره هارو لمس میکنم ، من سعی میکنم
یه ساحلم یه ساحلی طوفانی و بهم زده
شبیه اون پرنده ای که آشیونه از دست داده
میخوام بشم مسافری که دل نمیده به هر کجا
میخوام برم دور شم هرکجا شد و ناکجا، ناکجا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر